Chevrolet Caprice – legendarny fullsize
Rok 1977 był rewolucyjny dla aut General Motors w tym także dla Chevroleta Caprice’a i Impali. Tak zwany downsizing, czyli zmniejszanie był nieuniknionym krokiem dla wszystkich producentów samochodów w USA. Tym samym era wielkich, paliwożernych i ciężkich krążowników dobiegła końca, choć auta amerykańskie także po zmniejszeniu były nadal sporo większe od pojazdów osobowych z Japonii czy z Europy. Najważniejszym czynnikiem, który wpłynął na radykalne przeprojektowanie większości samochodów było obniżenie zużycia paliwa, podyktowane nie tylko odczuwalnym dla obywateli wzroście cen benzyny, ale także nowymi normami emisji spalin. Najprostszym sposobem było zmniejszenie wagi samochodu poprzez zmniejszenie jego rozmiarów. Niższa waga pojazdu pozwalała zastosować mniejszy silnik, który jednocześnie także był lżejszy no i spalał mniej paliwa a osiągi pojazdu pozostawały na podobnym poziomie. W parze z downsizingiem postanowiono także przerwać produkcję aut typu convertible, które przestały cieszyć się zainteresowaniem. Ostatnim kabrioletem na rynku w latach 70-tych był 1976 Cadillac Eldorado. Także Cadillac, jako pierwszy producent koncernu GM rozpoczął odchudzanie swoich modeli. Na pierwszy ogień poszedł w roku 1975 model Seville, który został oparty o platformę Chevy Nova. Dwa lata później odmłodzono radykalnie linię B-body w tym także modele Chevroleta; Impalę i Caprice’a. Tym sposobem na rynku pojawiła się trzecia już generacja tych pojazdów. Model Caprice praktycznie w niezmienionej istotnie formie był produkowany przez kolejne 12 lat. Co najciekawsze, mimo, że całkowita długość Caprice’a była mniejsza o 25 cm dla sedanów i 36cm mniejsza dla Station Wagona projektantom udało się zwiększyć pojemność wnętrza i przestrzeni bagażowej w stosunku do modelu z 1976 roku.
Nowy Caprice okazał się dużym sukcesem w całej branży, a świadczą o tym liczne nagrody „Car of the Year”, długość produkcji trzeciej generacji oraz fakt, że wzmocniona wersja była uwielbiana przez policję. Do gamy dostępnych silników wrócił rzędowy silnik 6-cylindrowy o pojemności 4.1 L (250 cid), który mógł być zastąpiony jednostką V8 o pojemności 5.7 L (350) lub 5L (307). Jedną z największych zalet modelu Caprice była oszczędność paliwa. Konstruktorom auta udało się połączyć przyzwoite osiągi samochodu z najniższym na rynku w tym segmencie aut, poziomem spalania. Kolejne roczniki modelowe ulepszane były pod kątem obniżenia i tak już niskiego apetytu na paliwo. W roku 1978, drugim roku produkcji trzeciej generacji kolektor dolotowy wykonano z aluminium, co obniżyło wagę samego silnika o 16kg. Zmniejszono też przełożenie tylnego mostu na „bardziej ekonomiczne”.
W roku 1980 przeprowadzono gruntowną rewizje modelu poprzedzoną badaniami w tunelu aerodynamicznym. Głównym celem projektantów było obniżenie poziomu spalania paliwa poprzez zmniejszenie wagi auta i zmniejszenie oporów powietrza. Dzięki dokonanym zmianom obniżono wagę pojazdu o 50kg, a w celu polepszenia aerodynamiki auta obniżono lekko położenie maski samochodu jednocześnie podnosząc niewiele pokrywę bagażnika.
Rzędowa 6-tka opuściła komorę silnikową Caprice’ów. Zastąpił ja nowy silnik V6 o pojemności 3.8 L (229), także podstawową V8-kę zastąpiła nowa jednostka napędowa o pojemności 4.4 L, (267) której moc oceniono na 115 KM i była ona podstawowym silnikiem dla Wagonów. Z listy silników zniknęła 350-tka, która była dostępna tylko w police package. Pojawił się za to inny silnik o pojemności 350 cid…Diesel. Rok później Chevrolet wprowadził nową 4-biegową skrzynię automatyczną z ovedrivem, która była od tego momentu standardowym wyposażeniem dla wersji z silnikiem V8 5L (305) i poprawił dzięki temu i tak już przyzwoitą gospodarkę paliwem. W roku 1983 GM zdecydował zakończyć produkcję modelu 2-drzwiowego oraz 6 osobowego Wagona. W ten sposób na liście oferowanych modeli pozostały 4-drzwiowy sedan Caprice Classic oraz 8-osobowy Station Wagon. Rok później 2-drzwiowy Sport Coupe powrócił jednak na krótko do salonów dealerów.
Trzecia generacja Caprice’a pomimo corocznych niewielkich poprawek zewnętrznych i wewnątrz nie różniła się istotnie od modelu z 1981, dlatego w roku 1985 designerzy z Chevroleta postanowili dokonać w końcu bardziej konkretnych zmian. Skupili się jednak głównie na wnętrzu pojazdu poprawiając jego ergonomię no i nadali desce rozdzielczej bardziej nowoczesny wygląd. Linia dostępnych modeli nie uległa zmianie, natomiast zrewidowano listę dostępnych silników wprowadzając m.in. nowy silnik V6 o pojemności 4.3L, który zastąpił jednostkę 3.8L.
Rok później, w 1986 roku Caprice został odmieniony zewnętrznie, i były to dość istotne zmiany. Grill został zmodyfikowany pod kątem polepszenia aerodynamiki, co pociągnęło za sobą przeniesienie emblematu Chevroleta z maski na atrapę chłodnicy. Tylne światła otrzymały nowy kształt, zachowano jednak ich trzyczęściowy podział. W ofercie pojawił się nowy model Caprice Classic Brougham, który zastąpił Chevroleta Impalę. W ofercie silnikowej pod koniec roku 307-ka produkowana przez Oldsmobile’a zastąpiła podstawowy silnik 305 cid dla modelu Station Wagon.
Niektóre zmiany zaproponowane w 1986 roku nie zachowały się długo. Rok później na maskę powrócił ornament Chevroleta. Niestety 2 lata po modernizacji auta z listy wersji nadwoziowych zniknął 2-drzwiowy sedan coupe, był to ostatni 2-drzwiowy sedan produkowany przez Chevroleta. Podobny los spotkał 6-osobowego Station Wagona. Przez kolejne lata produkcji do roku 1990 Caprice nie zmienił się znacząco. Zrezygnowano z silnika V6 4.3L a jednostkę 305 wyposażono w elektroniczny trysk paliwa.
[button text=”poprzednia strona” link=”https://roadrunners.pl/chevrolet-caprice-legendarny-fullsize/” style=”primary” size=”small” target=”_self” display=”inline” icon=”arrow-left”] [button text=”następna strona” link=”https://roadrunners.pl/chevrolet-caprice-legendarny-fullsize/3/” style=”primary” size=”small” target=”_self” display=”inline” icon=”arrow-right”]
Najnowsze komentarze